Een liefdesbrief in de jazz: Ashia Ackovs "Blame It on Me" legt tijdloze romantiek vast

Ashia Ackovs nieuwe nummer, "Blame It on Me", is een weelderige, romantische ode aan zowel persoonlijke liefde als muzikale nostalgie. Doordrenkt van de warme, vloeiende ritmes van latin jazz, is het nummer een duidelijke knipoog naar het jazzpopicoon Basia uit de jaren 90 – een eerbetoon dat Ackov met elegantie en oprechtheid brengt. Vanaf de eerste noten worden luisteraars meegevoerd naar de dromerige ambiance van een Parijse jazzclub, waar romantiek in elke noot doorklinkt.

Gedreven door soepele instrumentatie en Ackovs expressieve, uitnodigende zang, voelt het nummer intiem en filmisch aan. Het is het soort nummer dat je omhult als een herinnering, vol zachte koperaccenten, een zachte zwier en tijdloze charme. De productie is rijk, maar nooit overheersend, waardoor de emotionele kern doorschijnt. Wat "Blame It on Me" echt verheft, is het verhaal erachter. Geschreven voor haar man na bijna 20 jaar huwelijk, straalt het nummer oprechte genegenheid en blijvende passie uit. Die authenticiteit geeft het nummer zijn emotionele lading – dit is niet zomaar jazz omwille van de retrostijl; het is een liefdesbrief, puur en simpel.

"Blame It on Me", verkrijgbaar bij de artiest, is meer dan zomaar een nummer – het is een gedeeld moment, een dans, een herinnering. Of je Ashia Ackov nu voor het eerst ontdekt of al fan bent, deze single nodigt je uit om te vertragen, iemand dichtbij te houden en je door de muziek mee te laten voeren naar een mooie plek.