WHOLES - "Modern Day Drama" Een gedempte schreeuw uit de gloeiende afgrond

Sommige nummers beginnen niet zozeer als oplossen - en "Modern Day Drama" van WHOLES doet precies dat. Uitgebracht op 23 mei, glijdt het nummer uit als een mist die onder de deur kruipt: langzaam, vreemd en vaag bedreigend. Drie en een halve minuut lang biedt de band geen ontsnapping aan het lawaai van het moderne leven - ze slepen ons er dieper in mee. Een collectief gevormd uit het wrak en de uitvinding van Elefant, Pink Room, Hypochristmutreefuzz en kolektiv, WHOLES snijdt een grillige ruimte tussen gevoelloosheid en woede. Hun nieuwste single voelt minder als een uitvoering en meer als een koortsdroom die zich in realtime ontvouwt - eerst wazig, dan plotseling scherp. De openingsminuut is slaapwandelende surfrock: gitaren twangen door plassen van nagalm, de drums pulseren met holle urgentie, en de zang zweeft net boven de ineenstorting.

Er is een spookachtige onthechting aan de levering, alsof iemand eindeloos scrolt, ogen leeg, hart gebald. Maar naarmate het spoor vordert, klont de ontevredenheid uit tot iets wilders. De verschuiving is subtiel, dan plotseling. Een moment, je drijft. De volgende keer ben je omringd door lawaai. De gitaren schreeuwen, de ritmesectie ontrafelt en de rust verandert in chaos. WHOLES bouwt niet op naar resolutie - ze bouwen op naar desintegratie. Het is een explosie zonder spektakel, een slow-motion storing die weigert zich te verontschuldigen. Tekstueel en sonisch legt "Modern Day Drama" vast wat het betekent om te veel en helemaal niets tegelijk te voelen.

Het gaat niet om theatriek - het gaat om het stille geweld van leven als alles fundamenteel uit voelt. Het soort drama dat zich niet afspeelt op een podium, maar in sms-berichten ongelezen, nachten doorgebracht met staren naar het plafond, en dat vertrouwde, kruipende gevoel van emotionele statische elektriciteit. Na hun intieme en rauwe debuut "Till We Don't Meet Again", onthult deze tweede single een nieuwe dimensie van WHOLES: luider, losser en minder bang voor ineenstorting. Het troost niet. Het verklaart niet. Het bestaat gewoon - als een slechte droom waarin je steeds wakker wordt. In een wereld waar onthechting overleven is, voelt "Modern Day Drama" als een noodzakelijke uitademing. Lelijk, mooi en pijnlijk echt.

Galerij